Mask Group 40@2x

Opieka nad pisklętami kur niosek towarowych po wylęgu

Opieka nad pisklętami kur niosek towarowych po wylęgu

Odpowiednia inkubacja jaj to dopiero początek opieki nad kurami. Kolejny etap jest bardzo ważny, a zarazem najtrudniejszy dla każdego hodowcy, ponieważ od niego zależy dalszy rozwój stada. Od tego ile uwagi poświęcimy pisklętom zależy późniejsza produkcyjność naszych niosek towarowych. Czy wiesz, w jaki sposób zadbać o pisklęta aby rosły zdrowo i pozostawały w dobrej kondycji? Zachęcamy do przeczytania poniższego artykułu, w którym znajdziesz przydatne wskazówki.

Postępowanie zaraz po wykluciu

Pisklęta po wykluciu powinny pozostać jeszcze przez kilkanaście godzin w inkubatorze. Jest to czas przeznaczony na całkowite wyschnięcie i rozpoczęcie samodzielnego poruszania się. Następnie należy obejrzeć ptaki pod kątem rozmiaru, poruszania się i budowy i wyjąć je z inkubatora.

Jak zapewnić odpowiednie warunki w odchowalniku?

Odpowiednie warunki umożliwiające rozwój jak najbardziej zbliżony do naturalnego pozwala zapewnić pisklętom urządzenie nazywane odchowalnikiem. Bardzo ważne jest stopniowe przygotowywanie organizmu do środowiska zewnętrznego, tak odmiennego od warunków panujących w jaju. W pierwszych dwóch dniach życia kurcząt temperatura otoczenia powinna wynosić 32 °C, w następnych siedmiu dniach obniżamy ją do 30 °C. Kolejno zmniejszamy stopniowo o 1°C, aż będzie wynosiła 18 do 20 °C. W odchowalniku musimy umieścić źródło ciepła. Dobrze jest zawiesić żarówkę 60-100 W. Temperaturę można wtedy dostosować poprzez umieszczanie przewodu z lampą na danej wysokości. Pisklęta powinny być wpuszczane do wygrzanego (ciepłe podłoże) odchowalnika, gdzie słoma (najlepiej sieczka lub trot) na podłodze jest ubita. Niezbędny dla kurcząt jest dostęp do pożywienia i wody, które zaleca się umieszczać w oddzielnych pojemnikach. Zarówno karmidła, jak i poidła regularnie czyścimy. W miarę wzrostu piskląt przenosimy je do pomieszczenia inwentarskiego. Tam również musimy pamiętać o odpowiednich warunkach. Powinno nim być miejsce suche o prawidłowej wilgotności powietrza. W pierwszych kilku dniach życia najlepiej aby miała wartość 65-70%. Podłogę dokładnie wyścielamy pociętą i suchą słomą na grubość 10-15 cm, by uniknąć przeziębienia piskląt. Warto zwrócić uwagę, aby była pozbawiona pleśni i wilgoci. W ten sposób zapobiegamy chorobom grzybowym.

Dieta odpowiednia dla rozwoju piskląt

Kurczęta mają inne potrzeby żywieniowe niż dorosłe ptaki. Dobry hodowca powinien zatroszczyć się o zbilansowanie paszy pod kątem ilości określonych składników odżywczych. Przez pierwsze osiem tygodni życia kury wymagają paszy początkowej (startowej) z odpowiednią ilością białka, która wspomaga rozwój kości i układu odpornościowego. Następnie podaje się paszę przeznaczoną dla młodych piskląt, o nieco mniejszej ilości białka i wapnia. Wszelkie niedobory w diecie piskląt rzutują na kondycję i produkcyjność dorosłych ptaków. Należy więc dodawać do paszy mieszanki uzupełniające Dolmix DNT 2,5% odchów I oraz Dolmix DNT 2% odchów II. Zawierają optymalnie dobrane ilości witamin, minerałów, aminokwasów egzogennych i enzymów. Składniki dostosowane do wieku ptaków uzupełniają paszę zapewniając prawidłowe funkcjonowanie organizmu na każdym etapie odchowu i zapobiegając niedoborom. Muszle ostryg stanowiące wysokowartościowe źródło wapnia wspierają rozwój kości w czasie intensywnego wzrostu. Bardzo ważny jest również stały dostęp do świeżej, czystej wody, którą polecamy wzbogacać w Dolmix DN drink. Jest to rozpuszczalny w wodzie preparat wspierający organizm w warunkach stresowych, w których często żyją kurczęta choćby z powodu sporego zagęszczenia i wysokiej temperatury otoczenia.

Pisklęta kur od momentu wyklucia przez cały dalszy rozwój wymagają skupienia uwagi hodowcy. Wielu chorobom i czynnikom stresowym można zapobiec poprzez zapewnienie odpowiednich warunków otoczenia i właściwych do wieku parametrów paszy oraz mieszanek uzupełniających, takich jak Dolmix DNT 2,5% odchów I i Dolmix DNT 2% odchów II. Duże znaczenie ma obserwacja osobników i zgłaszanie niepokojących objawów lekarzowi weterynarii.